Ακόμα μια έκθεση Musikmesse  / Prolight+sound ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες της (σε λιγότερο από ένα 10ήμερο στη Φρανκφούρτη) και ήδη όλα τα βλέμματα αλλά και το ενδιαφέρων της παγκόσμιας μουσικής βιομηχανίας έχει δικαίως συγκεντρωθεί επάνω τους. Σε μια μεταβατική και δύσκολη οικονομικά συγκυρία (τουλάχιστον για την Ευρώπη και όχι μόνο) η ενοποιημένη ετήσια γιορτή μουσικής & τεχνολογίας αναμένεται να σημειώσει και φέτος τεράστια επιτυχία όπως και να το δει κανείς.

Ιδού λοιπόν πως το βλέπω εγώ...
Σε μια ευρύτερα παγκοσμιοποιημένη (και) μουσικά εποχή, όπου σχεδόν τίποτα δεν έχει μείνει όρθιο απ’ όσα τουλάχιστον ξέραμε εμείς οι παλαιότεροι που έχουμε πατήσει τα 2α ...άντα μας, η μουσική & η ευρύτερη τεχνολογία της, καλπάζουν σήμερα ακόμα πιο ξέφρενα από ότι χθες, και μάλιστα ακολουθώντας νέες σταθερές, έχοντας βγει οριστικά από τα γνωστά παγιωμένα καλούπια - πρότυπα του παρελθόντος.

Ως εκ τούτου, οι σημερινοί πιτσιρικάδες που παίζουν, παράγουν, γράφουν και ‘ανεβάζουν’ στους γνωστούς (και μη) μουσικο - ιστότοπους τις δικές τους παραγωγές είναι μακράν περισσότεροι και σαφώς πιο ‘παγκοσμιοποιημένοι’ σε δράση από ποτέ. Παράλληλα, σχεδόν αγνοούν (καλώς ή κακώς δεν το εξετάζουμε) την έννοια του μουσικού φόρμα (ακόμα και το CD τους είναι οριακά οικείο), τις δισκογραφικές εταιρίες και τις εταιρίες παραγωγής και διανομής, τα επαγγελματικά και full εξοπλισμένα recording studio, καθώς – αρκετά συχνά- και τις έννοιες ‘αντιπρόσωπος μουσικού εξοπλισμού’, ‘δίκτυο’ κλπ...
Ολο αυτό το αλισβερίσι με απλά λόγια σημαίνει ότι πωλούνται (άρα και παράγονται, διακινούνται και εγκαθίστανται) περισσότερα μουσικά όργανα, μικρόφωνα, μουσικά προγράμματα και γενικότερος εξοπλισμός για home και rehearsal studios, για live εμφανίσεις και για ‘τζαμάρισμα’, απ’ ότι στο πρόσφατο παρελθόν...
Αρα, τα έσοδα που πηγαίνουν στην ευρύτερη μουσική βιομηχανία είναι περισσότερα από ποτέ, σωστά; Εν μέρει ναι, καθώς μην ξεχνάμε ότι έχει σε μεγάλο βαθμό χαθεί από το ευρύτερο budget, το μεγάλο εκείνο κομμάτι της πίτας που αντιστοιχούσε στις πωλήσεις μουσικής αυτές καθ’ αυτές.

Αλήθεια όμως, πόσο μεγάλο τμήμα αυτού του budget επέστρεφε ξανά στη μουσική για να επανεπενδυθεί στο ίδιο προϊόν; Μήπως τελικά επέστρεφε ένα ελάχιστο μέρος διότι οι δισκογραφικοί κολοσσοί ισχυροποιούνταν, πλούτιζαν υπέρμετρα και τελικά επένδυαν ένα πραγματικά μικρό ποσοστό του κέρδους, ενώ παράλληλα καθόριζαν με τρόπο που παραπέμπει σε απολυταρχικά καθεστώτα το μουσικό γίγνεσθαι;
Θεωρώ ότι ο εν λόγω διαχωρισμός του συνόλου της μουσικής παραγωγής, επεξεργασίας και αναπαραγωγής, σε πολλά μικρότερα υποσύνολα και ο διαμελισμός του δεινοσαυρικού δισκογραφικού μοντέλου έχει δημιουργήσει νέες σταθερές. Για παράδειγμα, το πολλαπλάσιο κοινό - ακροατών έχει μοιραστεί σε πολλές περισσότερες μπάντες, οι χώροι που μπορεί να παίξει κάποιος Live είναι περισσότεροι, το ίδιο και τα φεστιβάλ (αλλά και οι επιμέρους σκηνές των φεστιβάλ). Απ’ την άλλη, μετά την αλόγιστη διακίνηση μουσικής μέσω των εκατομμυρίων παράνομων downloads, άρχισε να μπαίνει μια υποτιθέμενη τάξη, όμως και πάλι από την σχεδόν μαζική ‘δωρεάν’ ασυδοσία, φαίνεται ότι οδεύουμε προς ιστότοπους και εταιρίες κολοσσούς (βλέπε iTunes & Apple) τόσο όσον αφορά την διακίνηση της μουσικής αυτής καθ’ αυτής, όσο και των πρώτων υλών της (βλέπε thomann, music store κλπ) που αποτελούν τους νέους διεθνείς εμπορικούς κολοσσούς, που ‘φωνάζουν’ ότι το διαδικτυακό mega market θα αποτελέσει σύντομα ένα άλλου είδους μονοπώλιο και ότι αναμφίβολα φεύγουν από τη μέση οι μεσάζοντες, τουλάχιστον όσον αφορά στο εμπόριο...
Ολα αυτά λοιπόν, είτε ακούγονται αισιόδοξα, είτε όχι, έχουν ανάγκη την πρώτη ύλη της μουσικής και της τεχνολογίας της που θα παρουσιαστούν και φέτος απλόχερα από τους κατασκευαστές στις εκθέσεις Musikmesse  & Prolight+sound της Φρανκφούρτης, γι’ αυτό και είναι βέβαιο ότι και φέτος οι εν λόγω εκθέσεις θα είναι επιτυχημένες. Με τη διαφορά όμως, ότι χρόνο με το χρόνο θα αφορούν όλο και λιγότερους trade buyers και όλο και περισσότερους ‘τελικούς’ καταναλωτές και ‘μη εμπορικούς’ επισκέπτες, αφού η απουσία βιτρίνας και demo των e-shop, μαζί με τη μη φυσική διασπορά τους, δημιουργεί την ανάγκη κάτι τέτοιο να γίνεται πλέον μέσα από διεθνής και τοπικές εκθέσεις - παρουσιάσεις...
Αναμφίβολα λοιπόν, ζούμε σε πολύ ζόρικους, αλλά εξίσου ενδιαφέροντες καιρούς μεγάλων αλλαγών που πλέον συντελούνται και ζυμώνονται, μέσα σε μικρότερες χρονικές περιόδους...